خشک کن مرکب پایه آب و حلالی (۲)

خشک کن مرکب پایه آب و حلالی و رفتار این مرکب ها به خاطر ماهیت خاص شان به راحتی مرکب های پایه حلالی قابل پیش بینی نیست.

مرکب های پایه آبی:

هرکس که در چاپ روی فیلم های انعطاف پذیر مخصوص بسته بندی فعالیت می کند به نحوی با مسایل چسبندگی مرکب روی فیلم برخورد کرده است. از آن جا که این مرکب ها با انواع مرکب های هوا خشک متفاوت است، روش چاپ و خشک شدن توجه خاصی را می طلبد.

مرکب های پایه آبی فلکسو، برای چاپ روی فیلم ها و متریال های منعطف بسته بندی مناسب نیستند. از آن ها بیشتر برای چاپ روی کاغذ استفاده می شود. این مرکب ها از طریق تبخیر و جذب در کاغذ، خشک می شوند.

مرکب های پایه آب و پایه حلال به طور عمده از رنگدانه ها برای ایجاد رنگ، رزین برای چسباندن رنگدانه ها روی مواد، حلال ها برای کاهش گرانروی و مناسب نمودن آن برای چاپ و سرانجام مواد افزودنی برای اضافه کردن خواص لازم به مرکب تشکیل می شوند.

شیمی دانان مرکب

اگر رزین مرکب های پایه آبی در آب حل می شد، از نقطه نظر عملکرد محصول قابل قبول نبود. یک مثال در این زمینه می تواند پاکت نامه های چاپ شده باشد که مشکلات زیادی برای پستچی ایجاد خواهد کرد.

برای حل این مشکل از رزین هایی استفاده می کنند که در مرکب پراکنده می شوند. ولی پس از چاپ، غیر محلول می گردند. یک راه دست یافتن به این امر اضافه کردن یک ماده قلیایی به رزین است. این کار منجر به تولید مرکب با PH معمولاً بین ٥/٧ تا ٩ است. انتخاب ماده قلیایی به عواملی مانند هزینه، مورد استفاده، مقاومت در برابر آب، ثبات در چاپ و سرعت خشک شدن مورد نیاز بستگی دارد. پس از چاپ، ماده قلیایی تبخیر می شود و یک لایه مرکب غیر قابل حل در آب، به جا می گذارد.

کشش سطحی مرکب های پایه آب

با افزودن مواد فعال کننده سطح ماده و الکل ها کاهش می یابد. واضح است که الکل از نقطه نظر محیطی مطلوب نمی باشد و مواد فعال کننده سطح ماده نیز، خاصیت ضد آبی چاپ را کاهش می دهند.

به علاوه کاهش کشش سطحی مرکب موجب گرایش بیشتر آن ها به کف کردن می شود.

در موارد چاپ کاغذ و مقوا، بیشترین عامل خشک مرکب نتیجه جذب است. ولی در لایه های غیر جاذب، خشک شدن به وسیله تبخیر صورت می گیرد. با توجه به این امر که برای تبخیر آب در برابر حلال انرژی بیشتری لازم است، مطلوب است میزان آب مرکب تا حد امکان پایین و مقدار ماده جامد بالا نگه داشته شود.

مرکب های پایه آبی کاربردهای جدیدی برای شرینک اسلیوها پیدا کرده اند، در عین حال توسعه و پیشرفت های روزافزون در زمینه تولید پلیت و فن آوری آنیلوکس باعث شده تا سازندگان مرکب مجبور شوند کیفیت و کارآیی مرکب های خود را بالا ببرند. رشد تجهیزات فلکسو رول عرض کم و بالا رفتن عرض رول سطوح چاپ پذیر در ماشین های فلکسو سیلندر مرکزی، چالش های جدیدی را از لحاظ سرعت و میزان چسبندگی به چاپکاران تحمیل کرده است. در عین حال طرفداران محیط زیست با نگاه تیزبین خود مراقبند تا استفاده از مواد مضر در صنعت چاپ و بسته بندی کاهش پیدا کنند.

نقاط قوت 

یکی از بزرگترین نقاط قوت سیستم های استفاده کننده از مرکب های پایه آب، عدم وابستگی آن ها به حلال ها است. مرکب های پایه آب سرعت تبخیر پایین تری نسبت به مرکب های پایه حلالی دارند و این امر موجب می شود تا آن ها برای چاپ، با ثبات تر از مرکب های پایه حلالی عمل کنند. در نتیجه سرعت تبخیر پایین تر و چسبندگی آن ها بسیار ثابت تر است و بازرسی مداوم کمتری برای کنترل رنگ می طلبد. آب به عنوان رقیق کننده مرکب، اقتصادی تر از حلال است. به علاوه تمیز کردن حلال و مرکب های پایه آب، احتمال خطر آتش سوزی را در پی ندارد و بنابراین نیازی به ضد حریق ساختن ماشین چاپ و اتاق آن نمی باشد.

نقاط ضعف

ترکیبات مرکب های پایه آب، آن ها را برای کف کردن مستعد می سازد. این امر می تواند از طریق افزودن ضد کف ها و از بین برنده های کف کنترل شود، با این حال اضافه کردن مقادیر زیادی از این دو می تواند موجب پیامدهای منفی مانند خیس ماندن بیش از حد و نشست ضعیف مرکب شود. کف کردن همچنین می تواند با مدیریت مناسب مرکب به طور قابل توجهی کاهش یابد. مرکب های پایه آب برای خشک شدن، به نسبت مرکب های پایه حلالی، به انرژی بیشتری نیاز دارند.
در چاپ، می توان با اضافه کردن میزان کمی الکل، خشک شدن را تسریع نمود ولی بهترین روش برای بالا بردن سرعت خشک شدن و کاهش مصرف انرژی، آن است که لایه مرکب نازک تری را توسط نورد آنیلوکس با حجم پایین تری چاپ کنند. تونل خشک کن و دیگر اجزای چاپ، در تماس با آب در حال تبخیر و مرکب، باید در برابر زنگ زدگی مقاوم باشند. PH مرکب های پایه آب باید بازرسی و در هنگام چاپ کنترل شود.

در هنگام کار با مرکب های پایه حلالی، تنظیم سرعت خشک شدن مرکب از طریق تغییر ترکیب حلال، آسان است؛ در حالیکه با مرکب های پایه آب واقعی– یعنی مرکب هایی که شامل مقادیر بالای حلال نیستند – تنظیم سرعت خشک شدن مرکب در ماشین چاپ ممکن نمی باشد و بنابراین باید برای خشک شدن کارآمد با سرعت معمولی ماشین چاپ تنظیم گردند. این بدان معنی است که اگر ماشین چاپ به هر دلیلی کند شود، مرکب ممکن است بر سطح پلیت و یا حتی روی خود نورد آنیلوکس خشک شود.
وقتی چاپکار با مرکب های پایه حلالی کار می کند، شستن ماشین چاپ آسان است و هر گونه رگه های باقیمانده روی نورد پس از شستشو و هنگام قرار گرفتن مرکب بعدی روی ماشین، به سرعت حل می شود. این امر در مورد مرکب های پایه آب صادق نمی باشد، چرا که این مرکب ها، پس از خشک شدن دیگر در آب حل نمی شوند.

چاپکارانی که با مرکب های پایه آب کار می کنند، حجم بیشتری از زائدات شستشو تولید می کنند و این مواد را نمی توان به دلیل آلودگی خطرناک در سیستم فاضلاب عمومی شهر ریخت. زائدات شستشو یا باید به عنوان زباله دور ریخته شوند و یا به کارخانه تصفیه آب برده شود تا آب مناسب برای ریختن در فاضلاب جدا شود و البته هر دو این راه حل ها پر هزینه محسوب می شوند. مرکب های پایه آب، نتیجه نهایی مطلوب خود را تا ساعت ها پس از چاپ به دست نمی آورند. این بدین معناست که فیلم بسته بندی چاپ نشده نمی تواند بلافاصله پس از بیرون آمدن از ماشین به طور کارآمد و دقیق، تست و کنترل شود و عمل تست کردن بعد از زمان مشخصی پس از چاپ قابل انجام است.

موارد استفاده:

برخی زمینه های بازار چاپ برای کار با مرکب های پایه آب ایده آل است و وسیع ترین استفاده از این سیستم مرکب، چاپ فلکسو روی کارتن فلوت دار، مقوا، کیسه های کاغذی چند لایه، لیبل های پشت چسبدار می باشد.

به طور کلی، لایه سطحی کارتن و کیسه های کاغذی، جاذب و نسبتاً اسیدی است و بنابراین ماده قلیایی را خنثی کرده و خشک شدن را سهولت می بخشد. با این حال برخی کاغذها و مقواهای روکش دار، دارای یک پوشش قلیایی هستند و اگر مقاومت بالا در برابر آب ضروری باشد، استفاده از ورنی uv لازم است.

در سال های اخیر، تکنولوژی فلکسو یووی، بیشتر جا افتاده است و سیستم مرکب یووی کم کم جایگزین اکثر چاپ های لیبل با پایه آب شده اند. مرکب های پایه آب بیشتر برای چاپ های کارتن مناسب می باشند و در جائیکه حوزه های بزرگ پوشش مرکب یکدست مورد نیاز است، هزینه پایین تری هم نسبت به مرکب های یووی دارند. با این حال در مورد لیبل ها، سیستم های مرکب یووی توسط بسیاری از چاپکاران کارتن با روش فلکسو به کار گرفته شده است.

مرکب های پایه حلالی:

این نوع مرکب ها با استفاده از حلال ها رقیق می شوند. حلال های الکلی یا استرها، هیدروکربن ها و …

رزینی که در این مرکب ها استفاده می شود معمولاً نیتروسلولز است، البته رزین های دیگری هم مورد استفاده قرار می گیرند. در مرکب های پایه حلالی، رزین در حلال حل شده و بعد از چاپ تبخیر می شود تا مرکب خشک شود. لایه مرکب خشک شده، معمولاً در این حلال ها، قابل حل شدن می باشد.

مزیت این مرکب ها سرعت خشک شدنشان است که در مدت زمان کوتاهی خشک می شوند. برای چاپ روی انواع فیلم های پلیمری و کاغذهای کوتد و یا گلاسه مناسب اند. براقیت و شفافیت خاصی پس از چاپ دارند.

تنظیم سرعت خشک شدن مرکب پایه حلال از طریق تغییر ترکیب حلال آن صورت می گیرد.

بخش پنجم: انواع مرکب (خواص و کاربرد) – کلیک کنید