بخش اول:
صنعت چاپ در كشورها سابقه اي ديرينه دارد پيش تر از بسياري صنايع جديد، صنعت چاپ بیش از صد سال است که به كشور ما وارد شد است؛ بنابراين انتظار مي رود از نظر نيروي كار متخصص و رعايت استاندارد هاي حرفه اي نيز نسبت به صنايع ديگر از موقعيت بهتري برخوردار باشد اما با نخستين مراجعه به چاپخانه و کنترل يك محصول چاپي به آساني می توان فهميده كه اين صنعت از نظر تربیت نيروي كار ماهر و انتقال دانش فني بسیار فقير است.
نبود آموزش عالي معتبر چاپ و حتی دوره های كوتاه مدت آموزش در كشور انتقال دانش فني را به طور عمده به آموزش استاد شاگردي محدود ساخته، بنابراين نيروي كار دوره ديده هيچ سطحي (تكنسين و كارگري) بدرستی تربيت نشده است.
آموزش چاپ به تازگي و طي یک دهه اخير، نقل مجلس خانواده چاپ بوده و حركت هايي در اين زمينه صورت گرفته است. اما هنوز تا تحقق آموزش هدفمند و برنامه ريزي شده و كار بست آموخته ها در عمل و رعايت استاندارد هاي حرفه اي راه درازی در پيش داريم و تلخي تجربه هاي گذشته (تعطیلی واحد شماره ۵ علمی کاربردی، تنها واحد آموزش نسبتا حرفه ای – بهمن ماه ۱۳۹۶) در كام ها از خوش بيني بر حذرمان مي دارد.
گستردگي و تنوع رشته ها چاپ و مواد مصرفي و روش هاي آن به گونه است كه می توان كسب تخصص در همه شاخه هاي آن را ناممكن خواند و یا دست کم تعداد کمی توانایی و شرایط رسیدن به این سطح از تجربه و مهارت را دارند. بنابراين آموزش چاپ در همه رشته ها و شاخه هاي آن مستلزم برنامه ريزي دقيق، سرمايه گذاري قابل توجه و ايجاد فضاها، امكانات، كارگاه ها و آزمايشگاه هاي مناسب و همچنين توجيه مديران و دست اندركاران چاپ است و انجام چنين كار بزرگي تنها با مشاركت فعال خانواده بزرگ چاپ، نهادهاي صنعتي و مسؤلان دولتي اين رشته مسير مي شود اما تا زماني كه چنان موافقت و همياري و اقدام بنياني صورت نگرفته است، نمي توان دست روي دست گذاشت بايد عطش تشنگان دانش را در خانواده چاپ حتي به قدر جرعه اي يا قطره اي فرو نشاند.
با اینکه این صنعت قدمتی چند صد ساله را پشت سر دارد و یکی از صنایع مهم در رشد و توسعه همه جانبه علوم هر جامعه ای محسوب می شود اما هنوز در کشور بهای کافی برای آموزش علاقه مندان به این صنعت از سوی متولیان امر پرداخت نمی شود. از طرفی جامعه طراحان گرافیک به صورت تخصصی با این صنعت و شیوه های اجرایی و فنی، آشنایی کامل و کافی ندارد و به جرات می توان گفت درصد محدودی از افراد با آزمون و خطا بسیار خود را به سطح مطلوبی از دانش چاپ رسانده و درصد باقی مانده که تعداد آنان کم نیست در بازار کار مشغول به تولید ضایعات چاپی برای کارفرمایانی (=که به دنبال هزینه های پایین تولیدات خود هستند) مشغول به فعالیتند.
متاسفانه براساس شیوه چاپی مختلف ضایعات و خسارت های پیش آمده متغیر بوده و همین امر خود تصدیقی بر گفته های فوق می باشد، بطور مثال در چاپ یک فرم افست اگر به مراحل پیش از چاپ اکتفا کنیم و تنها هزینه یک پلیت چاپ (فیلم و زینک یا پلیت چاپ) را در نظر بگیریم در بیشینه به مبالغ زیر ۲۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان می رسیم همین قیاس در چاپ به روش فلکسوگرافی برای یک پروژه ۴ رنگ در کمینه به مبلغ حدود ۵ میلیون تومان و در چاپ روتوگراور حدوداً ۷ میلیون تومان می باشد.
در ایران کم نیست پروژه های چاپی که پس از تولید آنها و به هدر رفتن مواد اولیه گران قیمت کارفرمایان از نتیجه کار رضایت نداشته و عملاً سرمایه آنها تبدیل به ضایعات چاپی می شد، که سعی شد به مواردی که باعث این خسارات می شد پرداخته و راه کارهای عملی و علمی برای جلوگیری از پیش آمد آن ارائه گردد.
هر روزه با گسترش علوم مختلف در بحث تکنولوژی و دنیای فناوری شاهد پیشرفت های گاه عجیب در صنعت چاپ هستیم مانند نرم افزارهای تخصصی و حرفه ای پیش از چاپ که با نمایش تمامی ویژگی های محصول چاپی قبل از ورود به مرحله تولید و پرداخت هزینه های بالای آن می توان نمایش تقریبا نزدیک به واقعیتی را بدست آورد؛
ثبت نام در دوره آموزش حرفه ای چاپ (افست، فلکسو و گراور)
دیدگاهتان را بنویسید